بنام الله متعال آفریننده جهان هستی

زندگی نامه ملا محمد افشار سالار

شمه ای از زندگانی ماموستا ملا محمد افشاری سالار در غایت اختصار

ماموستا ملا محمد افشاری سالار فرزند ملا احمد افشاری سالار و سیده شیرین حسینی برزنجی در روز دوم شوال سال 1341 هجری قمری در روستای که مه تو سه رشیو شهرستان سقز دیده به جهان گشودن ،پدرش از روحانیون و مدرسین بنام مدارس دینی اهل سنت بوده است،که جمع کثیری از رو حانیون و اساتید علوم دینی کردستان نزد ایشان تلمذ نموده و اجازه  افتاء  و تدریس در یافت نموده اند پدر ماموستا  ملا احمد  (جد پدری ماموستا افشار)از عشایر جاف شهره زور عراق بوده که در جوانی به منطقه افشار (هه وشار ) آمده و در آنجا ازدواج کرده و ماموستا ملااحمد در روستای تر مکچی شهرستان تکاب بد نیا آمده است. از آنجهت به ملا احمد افشاری (هه وشاری)معروف شده است .ماموستا ملا احمد از اوان خرد سالی در مناطق مختلف کردستان ایران و عراق مشغول تحصل بوده تا بلاخره در شهرستان سنندج در محضر ماموستا عبدالعظیم مجتهدی اجازه افتاء و تدریس دریافت نموده و در روستای  که مه تو محل تولد ماموستا محمد مشغول تدریس علوم دینی و تبلیغ شریعت بوده است.ماموستا ملا محمد در سن دو سالگی از نعمت مادر محروم شده و مادرش سیده شیرین دار فانی را وداع گفته است و ملا در آغوش پر مهر و محبت پدرش دوران طفو لیت را سپری کرده است .ماموستا ملا احمد از روستای  که مه تو به روستا های سه لته که لتو   و  حسن سالا ران  و در آخر به آیچی  شهرستان سقز نقل مکان می کند و تا آخر عمر آنج باقی می ماند و وقتی که تنها پسرش محمد به سن  آموزش می رسد درتعلیم و آموزش وی سعی وافر و بیدرغ مبذول می دارد، تا اینکه خواندن و نوشتن و مقدمات علوم عربی را تا آخر کتابهای جامی و سیوطی نزد پدرش (ماموستا احمد افشار )تلمذ کرده و بخوبی فرا می گیرد ،سپس پدرش به تاسی از علمای کرام که فرموده اند ))خذا العلم من افواه الرجال )) علم را از دهان مردان برگیر  یعنب طالب علم باید اساتید زیادی ببیند و از هر خرمنی و از هر انجمنی  توشه ای  بچیند  ، او را برای تحصیل علم و دیدن محا فل و مراکز علمی به روستای گه وره قه لا  در منطقه ی  سه ر شیو می فرستد . ماموستا ملا محمد پس از چند ماهی در گه وره قه لا به روستا های روسته مان و مه رخوز رفته و مدت دو سال در خدمت ما موستا ملا محمد حفیدی به تحصیل علم همت می گمارد و بعد از ان به شهرستان مهاباد می رود و در مدرسه مسجد عباس آغا و خانقاه  شمزینان شهرستان مهاباد در حدود سالهای 1322 تا 1325 در محضر اساتیدی چون ماموستا ملا علی حفیدی الولزی و استاد بزرگ ماموستا ملا حسین مجدی و علامه قاضی محمد خضری اشنویی که در آن زمان در مهاباد بودن دروس علم کلام  و اصول فقه  را تا پایان جمع الجوامع فرا می گیرد و بعد از وقایع جمهوری مهابادسال 1325  برای اتمام دوره تحصیل به روستای بالک مریوان رفته و در محضر استاد ملا باقر بالک بخشی از کتاب شرح تهذیب الکلام عبدالقادر مهاجر را می خواند سپس به شهرستان سنندج رفته و در مسجد دارالاحسان در محضر استاد ملا محمودمفتی پدر علامه کاک احمد مفتی زاده کتاب شرح تهذیب را ادامه داده و تا اتمام تحصیلات در نزد ایشان باقی می ماند.سر انجام در مهر ماه سال 1327  شمسی در محضر استاد ملا محمود مفتی اجازه افتاء و تدریس علوم دینی در یافت می نماید ، که اجازه نامه اش در وزارت فرهنگ وقت تائید شد و منجربه صدور گواهی افتاء و اجتهاد وزارت فرهنگ که معادل مدرک دکتری می باشد گردید.ماموستا ملا محمد بخاطر شوق و علاقه ای که به تحصیل علم داشت پس از ذریافت اجازه از محضر ماموستا عبدالله مفتی به منطقه بیاره در عراق به محضر ماموستا ملا عبدالکریم مدرس می شتابد و مدتی نیز در محضر ایشان به فراگیریعلم فقه و خواندن کتاب   تحفه امحتاج بشرح امنهاج   اثر برجسته علامه ابن حجر هیتمی مشغول می گردد و ماموستا ملا عبدالکریم پس از تشخیص اهلیت ایشان برای مقام افتاء و تدریس او را به دریافت اجازه نامه مفتخر می گرداند و ماموستا ملا محمد پس از دریافت اجازه از جناب استاد ملا عبدالکریم مدرس به روستای ایچی سقز محل وفات مرحوم پدرش عزیمت می کندو با استقبال پر شور مردم آنجا به عنوان روحانی محل به تدریس علوم دینی و راهنمائی مردم می پردازد ، سپس بدلیل اختلاف فکری با روحانیون متصوف تصمیم به ترک محل کرده و با ترغیب و تشویق دو تن از شاگردانش که در منطقه نقده به امامت جماعت مشغول به شهرستان نقده رفته و و پس گفتگو با معتمدین روستای خلیفان قرار بود که در آنجا به امامت جماعت بپردازد ولی با توصیه و تشویق دوست دوران مرحوم ماموستا ملا صالح رحیمی سر دفتر اسناد رسمی شماره 10 نقده به کار در دفتر خانه ترغیب می شود و بعنوان دفتر یار ، دفتر خانه شروع به کار می کند و چون دارای گواهی افتاء و اجتهاد وزارت فرهنگ بوده از همان ابتداء در سازمان ثبت اسناد و املاک کشور به و.ی سر دفتری ازدواج پیشنهاد می شود ولی ماموستا ملا محمد برای کسب تجربه در ابتدا به همان مقام دفتر یاری رضایت می دهد و سپس در سال 1344 حکم سردفتر اسناد رسمی شماره 17 ازدواج وطلاق  شماره 39و34 پیرانشهر که در آن زمان  مر خانه نامیده می شد  را دریافت می نماید و در اواخر سال 1344 به مرز خانه (پیرانشهر) نقل مکان می کند و تا سال 1379 شمسی در کمال صداقت و امانت به کار سر دفتری اسناد ادامه می دهد و در سال 1379 بازنشسته می گردد و هم اکنون نیز کماکان سر دفتر ازدواج و طلاق شماره 39 و34 می باشد . 

تعدادی از افرادی که در محضر استاد تلمذ نموده اند:

علامه احمد مفتی زاده   

ماموستا افشاری سالار می فرماید: « احمد واقعاً نابغه بود. او در سن هفت سالگی علم صرف را نزد من خواند و در زمان اندکی ( حدود دو سال ) علوم عالی زبان و ادبیات عرب و نیز عبدالله یزدی در منطق را تلمّذ نمود».

ملا سید محی الدین قریشی :صاحب تالیفات و ترجمه های متعدد (سقز ،کارمند بازنشسته اداره اوقاف)

ملا شیخ علی خرم تائی : نماینده سابق مجلس شورای اسلامی در سقز (صاحب دفتر خانه اسناد رسمی)

هم دوره ای ها :

ملاصالح رحیمی (سر دفتر شماره 10 نقده ) ایشان فوت نموده است

ملا رحیم عباسی / ایشان فوت نموده اند

ملا احمد حفیدی (مهاباد)

ملا عبدالله محمدی (امام جمعه وقت سقز ) ایشان فوت نموده اند

ملا صالح آخته تری (بوکان)

ماموستا سید عبدالله محمودی (مشهور به ملا سید عبدالله شهرداری) (مسجد عباس آغا مها باد)

ماموستا سید مولانا حسینی پارسائی (هم دورای در مسجد عباس آغا مها باد)